Ontrouw, is je relatie over?

Laatst had ik een gesprek met iemand die worstelt met een van de moeilijkste beslissingen in haar leven.

“Mijn man is onlangs vreemdgegaan. We hebben het moeilijk om weer verbinding te vinden. Ik denk aan een scheiding, maar mijn hart en hoofd zijn niet in sync. Onze levens zijn zo verweven, met kinderen, familie en vrienden. Als ik wegga, weet ik dat ik hem nog vaak zal zien, en ik vraag me af of ik echt verder kan. Wordt het beter? Kun je echt vergeven? Heb je ooit spijt dat je gebleven bent?” Ik weet niet waar ik goed aan doe. 

Wanneer iemand vreemdgaat, voelt het als een persoonlijk verraad. Alles wat we hebben geleerd over ontrouw, uit films, verhalen, onze omgeving, bevestigt dat idee. Maar vreemdgaan gaat in de meeste gevallen niet over de bedrogen partner. Het gaat over wat de ander mist in zichzelf, of mist in wie hij in de relatie is geworden. 

Het gemis diep van binnen vraagt onbewust naar een bewijs van het tegenovergestelde door bevestiging buitenaf. 

Interessant genoeg nemen we het niet persoonlijk als iemand troost zoekt in alcohol, zich verliest in werk of een andere vorm van afleiding of bevestiging kiest. We zeggen niet, “Hij drinkt omdat ik niet goed genoeg ben” of “Ze werkt zoveel voor erkenning, omdat ik tekortschiet”. Maar als iemand de keuze maakt van ontrouw in een relatie, lijkt de conclusie meteen te zijn, “was ik niet genoeg?”

Dat is toch vaak een misverstand. De pijn die je voelt is echt, maar zegt niets over jouw waarde. Zelfs de ‘sterkste’ en op het oog, meest zelfverzekerde partners, kunnen zich onbewust verloren voelen in zichzelf of in een relatie. Het gedrag van de ander komt voort uit zijn of haar eigen worsteling, niet uit een tekortkoming van de partner.

Kan een huwelijk hieruit herstellen? Ja, dat kan. Maar niet door te wachten tot de ander verandert. De vraag is, wat betekent deze situatie voor jou? Los van angst, schuldgevoel of wat anderen ervan vinden?

Vergeven hoeft niet te betekenen dat je blijft. En blijven hoeft niet te betekenen dat je jezelf verliest. Het gaat erom dat je een keuze maakt die past bij wat jij belangrijk vindt. Wie kies jij te zijn onder welke omstandigheden dan ook. Als je dat helder hebt, vallen de acties die je te nemen hebt vanzelf in lijn. De vraag is of, wie je bewust of onbewust gekozen hebt te zijn, past bij wat je eigenlijk echt wil zijn. Je kunt die keuze iedere dag opnieuw nemen, liefst bewust, want bewust of onbewust,  dit is wel wat je leven aanstuurt. ❤️